Met een brok in mijn keel schrijf ik dan voor de laatste keer als vaste blogster voor MJZENV. Ik ga afscheid nemen. Afscheid van een te leuke groep lieve mensen waarmee ik heb mogen werken. Achter de schermen ben ik altijd ontzettend druk bezig geweest met het inplannen van blogs, het lezen, redigeren en soms maken van een foto voor bij een blog van een van de schrijvers. Ik heb dit altijd met ontzettend veel plezier gedaan. Toch is het tijd om mijn eigen pad in te slaan en mijn eigen blog te beginnen.
Ik wil graag terugblikken op een aantal blogs met jullie, waar ik ontzettend veel waarde aan heb gehecht en nog steeds veel waarde aan hecht!
Stilstaand bouwen aan je fundament
Een blog waarin ik schreef over het bouwen aan je fundament, terwijl het keihard voelde alsof je stilstond, terwijl je bouwde als een malle onder de grond. Je staat niet stil, nooit. Soms is het alleen niet te zien dat je aan jezelf werkt. Vergeet dat nooit!
Koffie in de kliniek
Deze blog is me ook meer dan waardevol. D.m.v. een nummer neem ik jullie mee in het laten zien, dat je je strijd niet alleen aan hoeft te gaan. Samen met een vriendin ging ik meerdere keren naar intakegesprekken en zongen we zo hard als we konden mee in de auto. Waardevol om te onthouden.
Hoor je de ijzige stilte?
Vol raadsels, en vragen schreef ik een blog. Hoor je de stilte? De ijzige stilte? De tranen die vallen? Ik kan het verleden niet loslaten maar de deur wel sluiten om de juiste te openen. Er is zoveel nieuws te vinden in het nu.
De ketting doorbreken
De ketting doorbreken is een blog waarin ik je meeneem in een pijnlijk stukje. Soms zijn er trauma’s op trauma’s die doorgaan op familieleden. Die moeten dan eerst doorbroken worden om herstel aan te kunnen gaan. Het is een moeilijke kwestie, maar wel een die ontzettend belangrijk is om aan te gaan.
2 Comments
Dat zal een ‘dubbel’ besluit zijn geweest. Ik heb genoten van je blogs hier. Heel veel succes met de nieuwe stappen die je gaat zetten!
Hoi Bernice; ik heb hier niet vaak gereageerd maar las soms mee. Ik herkende veel. Je hebt hier prachtig werk gedaan, al zal het je veel tijd en moeite hebben gekost. Je samenvatting van het voorgaande is mooi! Delen is alles, inderdaad. En dat kun je leren, leren dat het veilig kan vooral. Je eerste “conclusie” hier, spreekt me vooral aan omdat ik dat ook maar heel langzaam heb geleerd: je staat echt nooit stil. Je blijft altijd kennis en vaardigheden opdoen, altijd; en ooit komt dat alles samen en lukt het. Als je jezelf maar tijd van leven geeft, hoe zwaar ook.
Alle goeds en sukses verder!