Lau schrijft regelmatig een gastblog voor ons. Zou je er meer van haar willen lezen? Dat kan, je kunt bij schrijvers tussen alle gastbloggers zoeken en dan vind je gerust haar blogs.
En dan gebeurt het. Mijn ouders vertrekken voor een midweekje weg en ik blijf alleen achter. Ik mag niet werken, want ik hoest mij longen uit mijn lijf. Door overheidsmaatregelen zit iedereen opgehokt in huis. Voor mij is dat eigenlijk niet de beste uitkomst.
Heftige tijd
Precies in de tijd dat alle herinneringen aan de zwangerschap en bevalling van mijn dochter Emma gaan leven zit ik dus binnen. Alleen. Ik kan nergens heen en het is beter als vriendinnen wegblijven.
Het was nog goed te doen om mijn kalmte te bewaren toen mijn ouders er nog waren, maar nu ik op mezelf aangewezen ben begint het. Ik merk dat ik rusteloos ben. Ik heb het warm. Koud. Ben bang.
Laat mij maar werken
Alleen zijn in deze periode is niet goed voor mij. Normaal werk ik en dat zorgt voor de nodige afleiding. Nu voelt het eenzaam en stuurloos. Ik heb niemand die mij kan kalmeren of mij even vast kan houden en zeggen dat het goedkomt. Dat ik veilig ben.
En al zou ik gaan werken, dan heb ik wel de afleiding, maar nog niet de veiligheid. Niemand kent mijn verhaal daar. Ik had het graag willen delen, maar toen kwam ik dus thuis te zitten met longklachten.
PTSS
Je zegt het ook niet zo snel: ‘Hoi! Ik ben Lau en ik heb PTSS.’ Maar eerlijk… Ik voel dat ik elk moment kan gaan flippen. En hoewel ik triggers momenteel probeer te vermijden, zijn ze toch overal.
Gisteravond ging het los in mijn hoofd en heeft mijn lichaam zich weer compleet aan alle kanten geleegd. Ik belandde in één grote, enge, levensechte herbeleving.
Ik hoorde op de radio dat zwangere vrouwen in verband met het Coronavirus telefonische controle krijgen wanneer mogelijk. Dat ging er bij mij niet in, want mijn verloskundige kon zeven jaar geleden door de telefoon zien dat alles oké was met mijn kindje, ondanks dat ik geen leven meer voelde. Door een telefonisch consult verloor ik mijn dochter.
Afleiding
Ik zoek nu constant afleiding voor mezelf. Ik schrijf in mijn bullet journal, werk aan mijn studie en probeer nog wat aan het opzetten van mijn eigen bedrijf te doen. Hopelijk verdringt het alles in mijn hoofd.
Hopelijk vind ik de rust.
Lijkt het jou ook leuk om een gastblog te schrijven en die te zien verschijnen op MJZENV? Laat het ons dan weten via een berichtje op Insta of mail naar blog@maarjezieternietsvan.nl
1 Comment
Ik hoop ook dat je de rust vindt. Wat een heftige berichten moeten dat voor je zijn, om dan te lezen over telefonische consulten, terwijl dat bij jou zo verkeerd is gegaan. Zorg goed voor jezelf!