Oneerlijk. Het voelt zo ontzettend oneerlijk. Misschien herken je je er wel in, dat er een label op je geplakt wordt en mensen je je gaan zien als dat label. Depressief, traumatisch, autistisch. Ik noem er willekeurig een paar. Kun je je mijn gastblog over de date nog herinneren? Hoe leuk het ook was, hoe gezellig we het ook vonden. Toen ik vertelde aan hem, dat ik door verschillende trauma’s uit mijn jeugd in therapie zat, draaide alles om.
Het deed pijn. Voelde oneerlijk. Want ik was niet Noor met het label ‘trauma’. Ik was ook Noor met meer dan dat. Noor die gek kon doen, Noor die het leven toelachte en probeerde uit elke dag de gekste dingen te halen. Sterker nog, tijdens de wandeling, tijdens onze kopjes koffie was het even helemaal weg, mijn trauma. Of – weg. Nee, niet weg, maar ik kon even mijn ware hart laten zien. Even niet de pijn die ik voelde, die normaal altijd op de voorgrond stond. Ik voelde me bij hem rustig, relaxt.
Waarom het dan gestopt is, het daten? Door de therapie, door de labels. Hij had een ex die therapie gehad heeft, de wereld voor hem op zijn kop gezet had. En zo werd ik vergeleken met alles wat hij in zijn vorige wereld kende. Maar ik, Noor, kreeg geen eerlijke kans. Ik kon maar kort laten zien, wie ik echt was. Noor, die uiteindelijk verder gaat leven zonder labels. Hij heeft mij niet de kans gegeven om daar echt naar te kijken.
Die labels waar ik over schrijf, zijn alleen maar op mij geplakt om mij te kunnen helpen binnen de GGZ. Overigens schrijf ik hier niet neer welke labels dat zijn en waren dat voorbeelden. Meer niet dan dat. Zo zie ik dat. Dat ik trauma’s opliep, daar kan ik niets aan veranderen, dat ik mijn leven een draai wil geven, wil gaan genieten en het leven wil oppakken zoals ik dat wil, daar kan ik verandering in brengen. Ik had gehoopt, met hem naast me. Want het was oprecht heel leuk. Maar de kans niet krijgen door labels, dat voelt oneerlijk.
In alles weet ik echt dat daarin keuzes maken, moeilijk is. Want waar kies je voor. Hoe gaat iemand zijn, zonder labels. Maar durf je een tijdje samen op te trekken, elkaar de kans te geven elkaar te leren kennen. Samen te praten, ook over moeilijke onderwerpen. Laat je hart los, laat het licht schijnen. Ik weet dat ondanks alles, hoe moeilijk en jammer ik dit ook vond, het voor mij een hele ervaring rijker was, om de date alleen al aan te gaan. Nu de labels nog.
1 Comment
Het is echt heel lastig. Ik denk dat het goed is om eerlijk te zijn over je ‘labels’, maar tegelijk is het voor veel mensen nog moeilijk te begrijpen. En tja, je weet vooraf niet altijd wie je tegenover je hebt als je over je ‘labels’ vertelt.