Jouw behandeling, jouw doelen

Wanneer je in behandeling bent, stel je vaak vooraf met je behandelaar doelen op waaraan je kunt gaan werken tijdens je behandeling. Doelen waaraan je kunt meten hoe jij ervoor staat. Die doelen zijn belangrijk om te hebben omdat je niet zomaar in het wilde weg kunt gaan werken. Je gaat immers niet voor niets in behandeling.

Tijdens veel van mijn behandelingen stelde ik dan ook samen met mijn behandelaren doelen op. Vaak merkte ik naarmate we met die doelen bezig waren, dat de doelen veel te groot en voor te ver weg geformuleerd waren. In de tijd dat ik bij Scelta opgenomen was, besloot ik dan ook samen met een groepsgenoot mijn doelen kleiner en haalbaarder te formuleren. Ik lag zo ongeveer elke avond gespannen in bed omdat ik niet wist hoe ik die grote doelen zou moeten halen, wanneer ik wist dat ik de doelen gehaald had en eigenlijk groot gezegd, voelde het alsof ik in het wilde weg aan het werk was. Het voelde niet meetbaar.

Het is een terugkerend aspect merk ik. Doelen die je moet formuleren om te kunnen behandelen. Zo ben ik nu alweer een tijdje in behandeling en merk ik opnieuw dat de doelen die we gesteld hebben, me te ver weg liggen. Toen ik ze opstelde, zag ik het voor me. Ik voelde er wat voor en ik merkte er rust bij te hebben hoe we het hadden opgesteld. Maar als ik kijk naar hoe ik er nu bij zit, geeft alles me angst. De doelen voelen nu niet meetbaar, lijken eindeloos ver weg en ik heb geen idee hoe ik ze ga halen.

Ik dropte dit bij mijn behandelaren. De paniek, het niet voelen van de doelen en de chaos die ik erbij voelde. Ik maakte bespreekbaar. Want het gaat immers om mijn behandeling. Ik ben heel blij dat ik dat gedaan heb, want we gaan met elkaar kijken, hoe we het haalbaarder kunnen maken. Dan maar doelen per week. Niet in het verre weg. Als dat is wat nú nodig is, dan is dat zo.

Doe wat goed voelt, het is jouw behandeling en jij staat daarin centraal.