Als langzaam de ochtend begint en ik nog diep onder mijn dekens verdwenen ben, baal ik al dat ik de dag moet starten. Mijn verzwaringsdeken heeft me de nacht goed door geholpen, maar een nieuwe dag starten, wil ik niet. Er zit even niks fijns in deze dag, dus ik hoef er ook niet uit, gaat er door mijn hoofd.
Mijn depressieve hoofd lijkt het te winnen vandaag. Lang in bed liggen. Toegeven aan de gedachten die ik heb en vooral niets doen. Weggedoken blijven onder mijn laag dekens. Dat. Er alleen uitkomen voor een kop koffie en Raaf bij me in bed trekken.
Vaak genoeg heeft mijn hoofd op deze manier al gewonnen. En hielp het? Nee! De dagen werden er alleen maar zwaarder van. Mijn hoofd werd alleen maar ellendiger en ik voelde me er alleen maar naarder door. Ik kan me goed voorstellen, dat jij die dit leest, ook zulke dagen hebt. Dat je dagen hebt, dat je diep onder de dekens verdwenen bent. Dat je toegeeft aan de gedachten in je hoofd.
Maar ik wil je vertellen, dat juist op die dagen, het goed is, uit bed te stappen. Net even extra goed voor jezelf te zorgen. Dat heb je nodig. Jij, je lijf en alles wat in je zit. Het helpt vooral om uit die negatieve spiraal te komen en even uit de hele situatie te stappen waar je in zat. Kleed je aan, zet een kop koffie of thee, spreek af met iemand, ga wandelen buiten.
Het hoeven geen grote dingen te zijn. Echt niet. Maar elk klein dingetje kan bijdragen aan het niet dieper wegzakken. Die dekens daar kan je ’s avonds wel weer onder gaan liggen. Vind je het moeilijk om te bedenken wat je juist op zulke dagen kunt doen? Maak op een dag wanneer je je goed voelt, een lijst met kleine dingen die je kunt doen, zodat je het er zo bij kunt pakken.
Wees niet te kritisch, klein beginnen is meer dan goed! Jij bent meer dan goed. En weet dat je het kunt, vertrouw op je eigen kunnen.
2 Comments
Herkenbaar. Ik vind het altijd heel ingewikkeld wanneer een dagje slapen nu goed is of eigenlijk juist niet. Ik vind dat je hier mooie stappen daarover omschrijft.
Fijn om te lezen dat ook anderen worstelen met eenzelfde soort gevoelens. Ik ging ondanks depressieve gevoelens altijd maar door, totdat ik er achter kwam dat juist overprikkeling de depressie veroorzaakte en ik júist mezelf een keer een dag lang in bed blijven toe mocht staan. Ik schreef er het boek Het Ontprikkeldieet over. Een depressie kan verschillende oorzaken hebben en afhankelijk daarvan is het wel/niet goed om (extreem) veel te rusten denk ik. Lekker onder de wol, even je benen strekken en wat eten, lekker weer terug onder de wol, een wandeling maken, lekker weer terug onder de wol en een vriendin bellen. Het kan op die manier voor je brein/mentale herstel een helende dag zijn.