MAMAANDAG | Een stap verder

In mijn vorige blog schreef ik dat we een embryo terug gingen laten plaatsen in mijn baarmoeder. Afgelopen vrijdag was het zo ver. Omdat onze behandeling vrij complex is en maar in enkele ziekenhuizen gedaan kan worden, moeten wij ver reizen. We besloten daarom donderdag al een hotelletje te nemen in het centrum van Groningen en er 2 gezellige dagen van te maken.

Voordat een embryo geplaatst kan worden, wordt het ontdooit. Dit doen ze een aantal uur voor de terugplaatsing. Onze terugplaatsing stond gepland om 15:00. Er is een kleine kans dat een embryo niet goed ontdooit en daardoor dus niet teruggeplaatst kan worden. Wanneer dit gebeurt bellen ze je ergens in de middag.

Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik een enorme zenuwpees ben. Ik kan heel slecht tegen onduidelijkheid. Ik ben heel snel enorm gespannen en kan dan niets hebben. Het idee 2 dagen Groningen was leuk en ergens ook wel fijn, maar ik heb me vooral heel veel druk gemaakt.

Rond 14:30 kon ik enigszins opgelucht ademhalen, omdat ik niet verwachtte dat ze zo laat nog zouden bellen. Stipt 15:00 zaten wij in de wachtkamer van de afdeling voortplantingsgeneeskunde, en om de zenuwen nog wat extra te voeden werden we om 15:20 opgehaald. Toen de arts vertelde dat ze een embryo gingen plaatsen moest ik huilen van blijdschap. Ik mocht me uitkleden in een aparte kamer en daarna in de stoel komen liggen.

De procedure daarna is vrij officieel. We moesten beide onze naam en geboorte datum noemen. Daarna werd een speculum geplaatst en onder echo geleiding een slangetje in mijn baarmoeder geplaatst. Dit is overigens pijnloos. De embryoloog gaat aan de andere kant van de deur het embryo voorbereiden. We mogen dan mee kijken op een tv scherm. Op het tv scherm zien we een bakje verschijnen met onze namen erop. Na akkoord spuit de embryoloog het embryo in het bakje. We mogen het dan zien en een foto van maken. Dan zuigt de embryoloog het embryo op in een slangetje. Dit slangetje brengen ze in in het slangetje in mijn baarmoeder en met een klein beetje vloeistof wordt het embryo zo er in gespoten. Het slangetje wordt nog even gecontroleerd, om er zeker van te zijn dat het embryo in mijn baarmoeder zit en dan zit het er op.

Het embryo zit er nu dus in! Veilig waar het ook hoort te zijn. Nu komen de twee spannende wachtweken. Dit zijn denk ik wel de ergste weken in het hele traject. Het constant zoeken naar symptomen de angst dat het mislukt is en de hoop dat het is gelukt. Ik hoop dat ze snel voorbij gaan!