Positief denken, hoe dan?

De wekker gaat en ik word wakker. Ik heb geen idee waarom ik de wekker zet, want op tijd opstaan doe ik al lang niet meer. Ik ben moe, alleen maar moe, elke seconde van de dag. Zal dit nog overgaan? Kan ik ooit weer de sprankelende Leonie zijn die ik was? Dezelfde vragen razen dag in, dag uit door mijn hoofd en ik ben te moe om er tegen te vechten.

Op een dag begin ik met het lezen van boeken over positiviteit. Toen ik nog wat jonger was deed ik dat ook, maar ergens onderweg ben ik dit onderwerp in mijn leven verloren. Vroeger kon ik alles wat ik las meteen toepassen, nu na vele nare ervaringen merk ik dat het me niet zo makkelijk afgaat. Ik lees over positiviteit, maar denk bij mezelf hoe dan? Hoe kan ik positief denken als ik voor mijn gevoel daar de energie en de kracht niet voor heb? Ik wil wel, maar ik kan niet.

Stap 1: Dankbaarheidsboekje
Ondanks mijn vermoeidheid besluit ik dat ik hier iets mee moet gaan doen, want een kleine cel in mijn lichaam wil toch echt van deze negatieve gevoelens af. Ik begin klein met een dankbaarheidsboekje waar ik van mezelf elke avond één ding in moet schrijven waar ik dankbaar voor ben. Naast dit boekje besluit ik zoveel mogelijk rust te nemen en vooral vaak nee te zeggen tegen mijn vrienden en familie. Ik haat het om steeds nee te moeten zeggen, maar ergens heen gaan heeft daadwerkelijk geen zin. Bij elke stap teveel zet mijn vermoeidheid namelijk tien stappen terug. Na een tijdje veel slapen, veel rust en vooral aan mezelf denken valt het me op dat ik steeds makkelijker uit bed kom. Ik zet mijn wekker op 7.45u, sta op, laat mijn dag voorbij gaan en sluit af met mijn dankbaarheidsboekje. Zo’n ritme kan ik iedereen aanraden die met overspanning / burn-out of andere mentaal vermoeiende klachten zit. Nog steeds is de ene dag de andere niet en sta ik soms makkelijk en soms moeilijk op, maar de stabiliteit in mijn leven keert terug.

Stap 2: Dankbaarheid voelen
Nadat ik merk dat ik een ritme heb en ik steeds makkelijker iets positiefs op kan schrijven in de avond ga ik door met de volgende stap in mijn positiviteit reis: positiviteit voelen. Hiervoor mag ik de dingen waar ik dankbaar voor ben laten binnenkomen en opnieuw denk ik: hoe dan? Elke avond opnieuw schrijf ik de dingen op waar ik dankbaar voor ben en ga ze daarna inbeelden. Ik beeld me bijvoorbeeld mijn vriend in die er altijd voor me is. Na een week oefenen begint het te werken. Ik voel een kleine tinteling in mijn lichaam van dankbaarheid. Dit gevoel geeft me wel verschillende emoties, ik word er blij van maar tegelijkertijd voel ik soms wat verdriet opkomen, heel vreemd. Toch ga ik door, elke avond opnieuw. Het voelt alsof mijn hersenen elke avond dankjewel schreeuwen na nog steeds veel negatieve gedachten gedurende de dag. Daarnaast begin ik hierdoor ook beter te slapen, dat deed ik ook al maanden niet meer. Ik merk dat ik vanuit mijn neerwaartse spiraal naar een opwaartse spiraal ga. Door mijn verbeterde slaap krijg ik ook meer energie en dus ook de kracht om tegen de negativiteit te vechten, want ja het is een gevecht.

Stap 3: Negatieve gedachten uitroeien
Nadat het al een stuk beter gaat met me door stap 1 en 2 besluit ik mijn positiviteit te verbreden. Mocht je deze stappen willen volgen, neem dan echt je tijd voordat je hiermee aan de slag gaat. De laatste stap is de negatieve gedachten omzetten naar positieve gedachten. Ik moet eerlijk toegeven dat dit me vroeger niet gelukt is en het geloof in mezelf dat dit nu wel zou lukken is klein. Toch wil ik dit opnieuw proberen, want ik ben ervan overtuigd dat deze stap je een gelukkiger mens maakt. Ik begin met het opschrijven van afspraken met mezelf. Hierin schrijf ik op bij welke gedachten ik definitief stop moet zeggen tegen mezelf. Daarna maak ik een lijst met positieve gebeurtenissen in mijn leven waar ik heel erg blij van word. Dit worden mijn redders als ik tegen de negatieve gedachten vecht. Na deze theoretische zet begint het spel en geloof me het is geen gemakkelijk spel. Bij elke negatieve gedachte die in me opkomt ga ik mijn focus verleggen. Eigenlijk probeer je de negatieve gedachten onzin te laten zijn en te vervangen door een positieve gedachte. Je hersenen vinden dit alleen niet zo leuk, die zijn namelijk al een hele lange tijd gewend om negatief te denken. Ze gaan allerlei trucs uithalen om je toch negatief te laten denken en dan is het belangrijk om sterk in je schoenen te gaan staan. Op het begin voelt het voor mij als falen als ik de negatieve gedachte niet overwin, maar na een paar keer winnen voel ik me een nieuw mens!

Dit is mijn reis naar positiviteit geweest het afgelopen jaar. Het is met ups & downs gegaan, maar ik ben trots op waar ik nu sta. Natuurlijk heb ik nog steeds wel eens een slechte dag, vooral als ik teveel doe, maar over het algemeen ben ik gelukkig. Het is heerlijk om dit te kunnen schrijven en ik hoop dat ik mensen met mijn verhaal en stappen kan inspireren om zelf stapje voor stapje ook het geluk in het leven terug te vinden.