Praten…..het lukt me niet.

Daar zit ik weer met mijn laptop op schoot. Ik voel me alleen maar er zijn genoeg mensen om me heen. Mensen die er voor we willen zijn, die met me willen praten. Maar wat nou als praten niet lukt? Wat als je niet weet wat je moet zeggen? Ze willen met me praten maar ik blijf stil. Want ik weet gewoon echt niet wat ik zeggen wil.

Praten… je zou denken dat het me makkelijk af zou moeten gaan. Als receptioniste en klantenservice medewerker praatte ik hele dagen. Maar nu het niet goed met me gaat val ik stil. Want wat moet ik zeggen? Mijn gedachten zijn zwart en zijn moeilijk aan een ander uit te leggen. Ik vraag me ook vaak af of mensen wel willen weten wat ik denk. Als iemand vraagt hoe het met je gaat willen ze het liefst horen dat het beter gaat, dat je de goede kant op gaat. Maar wat als dat niet zo is. Wat als de gedachten nog steeds zwart zijn. Wat als je er nog steeds liever niet meer zou willen zijn. Als ik dat zou zeggen dan doet het ze pijn. Dus zeg ik niks, ik denk dat dat beter is.

Schrijven… ja dat gaat me beter af. Ook dat heb ik op mijn werk altijd al veel moeten doen maar komt nu ontzettend goed van pas. Ik ben communicatief sterk en als je dat met praten niet kunt uiten dan maar met schrijven. Ik schrijf in mijn dagboek, op mijn eigen Instagram pagina (leef_vol_liefde) en natuurlijk in deze blogs. Het is een uitlaat klep. Op deze manier hoef ik niet te praten en kan ik toch vertellen wat er in mijn hoofd omgaat. En tuurlijk dat lukt niet met alles. Er blijven ook onderwerpen waarover ik het ontzettend moeilijk vindt om te schrijven maar alle kleine dingen die ik in mijn blogs kwijt kan helpen al.

Zoals ik al aangaf heb ik naast deze blog en mijn Instagram pagina ook nog een dagboek. Hierin probeer ik elke avond een stukje te schrijven over wat er die dag is gebeurd en wat ik graag kwijt wil. Ook schrijf ik er elke keer 3 dingen in waarvoor ik dankbaar ben. Dit kunnen kleine dingen zijn zoals het zonnetje dat scheen of een lekker kopje thee. Maar ook grotere dingen zoals een betere dag of iets wat ik na lange tijd weer heb kunnen doen. Daarnaast geef ik elke dag een cijfer. Op die manier kan ik een beetje reflecteren hoe het met me gaat. Soms blader ik terug en lees ik wat ik een paar maanden geleden heb geschreven. Ging het toen beter of ging het slechter? En wat deed ik toen anders als dat ik nu doe. Zo kan ik proberen te kijken welke dingen me goed doen en welke dingen niet.

Als praten niet lukt is schrijven altijd een goede oplossing. Op die manier kun je altijd je verhaal van je af schrijven. En je kunt ervoor kiezen om dit dan alsnog met andere te delen. Soms maakt het niet hoeven praten het een stukje makkelijker. Maar als je het niet wilt dan schrijf je gewoon voor jezelf. Alleen voor jou en voor niemand anders. Ook dat mag.  Jij bent de baas over je gedachten en ook of je die wilt delen of niet.