Ruimte voor je gedachten

Voor even stond ik -figuurlijk- met beide voeten op de grond. Het was maar kort want voor ik het wist, trapten alle gedachten die van binnen spoken, me compleet onderuit. Ik dacht dat ik mijn eigen binnenwereld de baas was, maar het leverde mij paniek op. Er ging een storm tekeer van binnen en ik wist niet meer hoe ik dit kon hebben. Mijn beide voeten op de grond, verdween als sneeuw voor de zon.

Regelmatig vind ik het moeilijk om al mijn gedachten de baas te kunnen zijn. In m’n hoofd gaat het er als een storm aan toe en hoewel dat soms niet aan de buitenkant te zien is, zit het me letterlijk in de weg. Dan krijg ik kortsluiting en is alles onmogelijk om te doen. Maar hoe kan ik dan mijn binnenwereld – alle moeilijke gedachten – de baas zijn?

Nu realiseer ik me dat dit een lange weg is, die ik afgelegd heb. En nog regelmatig vraag ik mezelf af, of mijn lijstje wel okay is. Maar het delen met jou is het minste wat ik kan doen, want misschien helpt het om voor jezelf te bedenken wat jou hierdoor kan helpen om die moeilijke gedachten de baas te zijn. Zelf heb ik veel moeite gehad met het onder woorden brengen – uitspreken – van dat wat er is in mijn binnenwereld.

Schrijven:
Veelal helpt mij schrijven. Rauwe woorden op papier zetten. Eerst was ik van het perfecte schrijven, totdat een therapeut eens tegen me zei dat ik naast dat perfecte ook het rauwe er mocht laten zijn. En zo bedachten we dat er aan de ene kant van mijn boekje ruimte was voor alles wat perfect geschreven was en aan de andere kant van mijn boekje, de rauwe woorden liet zijn. Niks perfects maar echt harde en soms pijnlijke woorden die er ook mochten zijn. Mijn gedachten kregen daardoor meer vorm en het werd zichtbaar – op papier.
Ook liet ik veel gedachten gaan door het schrijven van gedichten. Iets waarin ik meer kwijt kon dan ik soms kon zeggen.

Sporten:
Voor wie vaker mijn blogs lezen, is dit een voor de hand liggende. Sporten is een uitlaatklep voor alles wat van binnen zit. Alle kracht en gedachten eruit kunnen gooien door krachttraining of mezelf afmatten in de sportschool. Helpend om daarna makkelijker te kunnen ventileren in dat wat er speelt.

Praten:
Hoewel ik net aangaf dat ik het onder woorden brengen van mijn gedachten moeilijk vind is het wel iets wat ik sinds een tijdje meer probeer te doen. Soms door kromme woorden, halve gedachtenspinsels of een stukje van mijn schrijfsels te laten horen. En nog voelt het dan voor mezelf als een grote brei aan woorden, maar door het praten, lukt het wel beter om meer grip te krijgen op dat wat er is en waar het vandaan komt.

Dieren:
Eerder toen ik werkte op een kinderboerderij, vond ik het heel fijn soms om mijn hoofd te verschuilen in dieren. De schapen, geiten en soms de konijnen die er liepen, waren er altijd en ieder moment kon ik er naar toe. Dan vielen er tranen – wat me weer opluchting uit mijn hoofd gaf. Het fijne is dat dieren niet terug praten. We hadden een geitje; Kobus, die zelfs naar me toe kwam wanneer het nodig was. Alsof ‘ie het aanvoelde. Ook had ik eerst Wolf die zoveel aanvoelde dat hij al op schoot kwam liggen wanneer ik me van binnen slecht voelde en al mijn gedachten zo intens waren.

Natuur:
Buiten zijn gaf ruimte in mijn hoofd. Hierdoor waren de gedachten er wel, maar voelde het niet vol en lijkt het keer op keer alsof ik mijn hoofd meer kan ordenen. Gedachten die intens zijn, gaan dan niet weg, maar krijgen meer ruimte om te zijn. Moeilijk maar vaak wel helpend.

Muziek:
Een tijdje terug schreef ik de blog over muziek. Muziek helpt mij veel om gedachten die in mijn hoofd spoken, woorden te geven aan dat wat is. Een nummer geeft vaak al weer waar het over gaat en op die manier kan het uit mijn hoofd meer ruimte krijgen.