God in mijn situatie #8

In de afgelopen weken heb ik ontzettend veel tranen moeten laten. Tranen die voort kwamen uit vroeger. Die voort kwamen uit onbegrip, maar ook uit een stuk boosheid en teleurgesteld zijn. Ik heb me soms zo hard afgevraagd waar God was in bepaalde situaties. En dat heb ik nog steeds heel vaak. Hoe lang duurt het, voordat de pijn die ik van binnen voel, weg is? Hoeveel tranen ga ik nog laten, en hoeveel boosheid en teleurstelling ga ik nog voelen? Ik weet het niet. 

Wat ik wel bijzonder blijf vinden, is dat God soms op onwerkelijke momenten even laat weten dat Hij er is. Hoe ver Hij dan soms ook kan voelen, soms kan Hij dan ook zo dichtbij zijn. Zo was ik een blog aan het schrijven die ik niet heel makkelijk vond. Een waar ik tijdens het schrijven bij moest huilen, omdat het veel opriep. De hele dag luisterde ik al Christelijke muziek. Ik had een lijst aangezet met nummers die ik totaal niet kende. En terwijl ik de blog aan het schrijven ben, is daar mijn doopnummer. Het voelde vertrouwd, Hij liet zichzelf even zien door een nummer heen. Zo voelde dat. Hieronder dan ook het nummer.