Yes, ik mag weer sporten!

Het is 1 juli 06.00 u en ik ben direct met mijn man opgestaan. Vandaag mag ik weer sporten in de sportschool. Best een dingetje vind ik. Maar wat vind ik het een fijn idee dat het weer mag. 4 maanden lang heb ik niet gesport. Soms deed ik thuis wat oefeningen maar ik vind het enorm moeilijk om dan de motivatie te blijven houden. Maar nu mag het weer, yes ik mag weer sporten!

De avond van te voren heb ik alles al klaar gelegd: sportbroek, sportsokken, T-shirt, handdoekje, flesje water en voor de veiligheid dextro (life saver😉). Ik voel me als een kind die morgen sportdag heeft. Of misschien toch niet.. vroeger was ik juist het kind dat daar nooit zin in had. Regende het ’s morgens dan was dat voor mij een geschenk, want dan werd de sportdag vaak afgezegd en waren we een dagje vrij. Ik haatte sporten en vooral sportdag was een crime. 
Nu is dat totaal anders. Voor ik ‘ziek’ werd sportte ik ongeveer vier keer in de week en heb ik zelfs aan een obstacle run mee gedaan. Sporten was een stukje van mijn leven geworden. En nee, ik was niet zo een fit-girl die met smart stond te wachten om weer te mogen gaan hoor. Maar als ik klaar was gaf het zo’n kick dat ik steeds weer ging.

Vanaf 1 juli mocht het weer, sporten in de sportschool. Enorm fijn vond ik dat en ik stond dus ook vroeg op om er heen te gaan. In de middag zal het waarschijnlijk wel druk zijn en dat zie ik nog niet zo zitten.
Best wel gespannen stap ik de sportschool in. Het gaat goed, het gaat lekker! Dat had ik niet verwacht. Een half uur cardio en een half uur kracht en daarna wandel ik weer rustig naar huis.
Het was fijn om weer even in de sportschool te zijn geweest. De ‘kick’ die ik normaal na het sporten had, mag ik even weer ervaren en wat voelt dat goed. Het is nog redelijk vroeg in de ochtend, dus de rest van de dag heb ik nu nog vrij om wat dingen in huis te doen, maar vooral ook mijn rust te nemen. Mijn lichaam heeft het goed gedaan vandaag, maar ik wil niet dat ik het overbelast.

Mijn sportvriendinnetje kon op deze dag helaas niet mee, maar dat geeft niet. We planden daarom 2 juli nog een lesje in. Dit keer een groepslesje ‘fit and dance’. De omschrijving voorspelde een leuke les.
Mijn sportvriendinnetje heb ik ook al 4 maanden niet gezien. Veel te lang als je het mij vraagt! We kletsen lekker bij en vertrekken daarna naar de les. De les is in één woord HEFTIG maar wel enorm leuk. De lerares is enorm fanatiek en lekker gek. Mooi vindt ik dat. Het lijkt me zo fijn om net als haar te zijn. Zwierend en zingend gaat ze de ruimte door. Het maakt haar naar mijn idee niets uit wat wij vinden. ‘Hoe gekker hoe beter’ is haar motto.

Vanaf nu wil ik het sporten weer een beetje op gaan bouwen. Ik wil proberen twee keer in de week te gaan. Als dit lukt natuurlijk, maar ik doe mijn best want ik weet dat sporten goed voor me is. Ik heb besloten 1 fitness uurtje te plannen en 1 groepsles per week. Zo heb ik een beetje afleiding en kom ik ook weer wat meer onder de mensen. Een fijne oefening voor mij dus. Vooral de danslesjes zijn een goede oefening. ‘Gek’ dansen voor andere mensen is niet echt in mijn comfort zone. Maar hierdoor oefen ik wel om er een beetje uit te komen. Dat heb ik nodig.

Sporten is goed voor mijn lichaam, maar misschien nog wel belangrijker: het is enorm goed voor mijn geest. Dit heb ik nooit beseft maar gelukkig weet ik het nu!