Endometriose tussen de lakens; een onderwerp waar ik lang over getwijfeld heb of ik er over durfde te schrijven. Als er ergens een taboe over bestaat is het wel seksualiteit bij vrouwen. En pijn tijdens het vrijen en/of bloedingen achteraf, daar praten we liever helemaal niet over. Maar dat is wel waar veel vrouwen met endometriose mee kampen. In mijn omgeving hoor ik veelal dat dames zich ervoor schamen, bang zijn dat hun relatie er aan onder doorgaat en ze graag een oplossing willen voor dit probleem. Een oplossing bieden voor iedereen, dat gaat mij vast niet lukken. Elk lichaam is anders en elk lichaam reageert anders. Maar helpen het taboe te doorbreken dat kan ik wel. Hopelijk durven er daardoor meer dames hulp te vragen voor dit probleem en blijven ze niet met schaamte en zorgen rondlopen. Hopelijk voelen ze zich niet zo alleen met dit probleem en durven ze het te bespreken met hun partner. Want ja mannen: ook jullie kunnen helpen het taboe te doorbreken. Praat er over met je partner als je dit van haar herkent. Steun haar, wees extra lief en kijk hoe jullie samen, jullie seksleven weer prettiger kunnen maken voor allebei.
Mijn verhaal van endometriose tussen de lakens
Dus hier komt mijn verhaal…ook ik heb last van de endometriose tussen de lakens. Een verhaal wat ik in eerste instantie anoniem wilde delen, maar als ik echt het taboe wil doorbreken dan moet ik het in alle openheid schrijven.
Mijn vroegste herinnering van pijn tijdens het vrijen is zo’n dertien jaar terug in de tijd. In die jaren kon ik soms genieten van het vrijen, maar over het algemeen deed het pijn. Soms zoveel pijn dat ik bang werd om gemeenschap te hebben. Ik stelde het uit, maar daar voelde ik me rot over tegenover mijn partner. De druk (vanuit mijzelf) om toch gemeenschap te hebben, werd groter, maar daarmee ook de drempel. Ik zette mezelf steeds vaker in een spagaat, waarbij ik soms, met tranen in mijn ogen, toch gemeenschap had. Ik wilde het niet, want het deed pijn…maar ik moest; ik wilde mijn partner niet te kort doen. En zo kwam ik in een visuele cirkel terecht, waardoor ik uit eindelijk vrijwel geen plezier meer beleefde aan seks. Van elke aanraking schoot ik in de stress, waardoor ik intimiteit steeds meer uit de weg ging…want van die ene knuffel of kus, kan wel eens seks verwacht worden. Wat overigens helemaal niet het geval was, maar zo was het hersenspinsel in mijn hoofd ontwikkelt. En vervolgens voelde ik mij weer schuldig, omdat het voor mijn gevoel al te lang geleden.
Tips
Mijn huidige partner heb ik direct over mijn pijn en angsten verteld. We hebben er, in de afgelopen jaren, samen onze weg in gevonden. Wat ik heb gemerkt, is dat het heel belangrijk is om te blijven praten met je partner. Beetje een open deur waarschijnlijk, maar toch hoor ik vaak dat partners niet praten over dit onderwerp. Door te praten merkte ik dat mijn hersenspinsels helemaal niet klopten. En hij leerde hoe hij ervoor kon zorgen dat ik me wel kon ontspannen, waardoor de drempel weggenomen werd. Ik weet inmiddels wat ik fijn vind en vooral wat niet. Ook ik heb periodes dat ik terugval in mijn angsten, maar ik probeer dan te blijven ervaren dat gemeenschap ook fijn kan zijn, want hoe meer ik uitstel, hoe hoger de drempel wordt. Inmiddels kan ik weer genieten van vrijen met mijn partner. En op dagen dat het niet gaat door de pijn, zijn we intiem zonder gemeenschap te hebben. Want intimiteit is zo veel meer dan seks. Een hartstochtelijke zoen, een massage, gezellig een film kijken liggend in elkaars armen, een lange wandeling met een diepgaand gesprek; allemaal voorbeelden om intiem te zijn en nader tot elkaar te komen, zonder dat er gemeenschap plaats vindt. Haal de druk…het moeten eraf en probeer te genieten van wat wèl kan en hopelijk worden daarmee jouw drempels ook lager en gaan de deurtjes verder open, waardoor je in de toekomst, net als ik, weer kan genieten van gemeenschap!
Wil je begeleiding op dit gebied? Via de website van de endometriose stichting vind je welke gespecialiseerde ziekenhuizen ook een seksuoloog in hun team hebben of vraag jouw gynaecoloog of huisarts naar de mogelijkheden.
