We deden een oproepje aan jou, als lezer om een gastblog te kunnen schrijven. Deze keer kun je de gastblog lezen van Freedom. Zij zal vaker een gastblog voor ons schrijven.
Het is vrijdag avond laat op de avond, net een dag na kerst. Enigszins vermoeid en overprikkeld van een late dienst die ik net heb gedraaid, zet ik mijn fiets weg in het fietsenhok. Er gaat van alles door mijn hoofd, maar wat mij vooral bezighoud is het lege en eenzame gevoel wat ik tijdens de kerstdagen heb gevoeld.
Eerder op de avond wanneer ik mijn route loop en bij verschillende cliënten kom,vraag ik iedere cliënt of hij fijne kerstdagen heeft mogen ervaren. Van een aantal cliënten krijg ik dezelfde vraag ook terug. De vraag komt binnen bij mij. Ik zet mijn masker op, mijn masker zoals ik die in veel situaties opzet en waarbij niemand hoeft te weten hoe het echt gaat of hoe ik mij echt voel.
Het masker wat mij doorgaans in heel veel situaties redt en mij de kracht geeft om door te gaan in dat geen waar ik goed in ben, namelijk zorg dragen voor de ander.
Vermoeid en nadenkend over de net gedraaide dienst loop ik naar binnen. Voor ik naar mijn woning loop leeg ik beneden nog even de brievenbus. “Er zal toch niks in liggen het zijn immers net de feestdagen geweest en daarna ontvangt men doorgaans niet zoveel post” is één van mijn gedachtes die er door me heen gaat.
Ik open de brievenbus en er ligt een kaart in voor mij. De kaart neem ik mee en besluit ik te openen als ik heerlijk aan een kop thee zit. Terwijl ik aan een kop thee zit open ik de kaart, er gebeurd iets heel bijzonders, voor het eerst sinds hele lange tijd breekt mijn masker en er stromen tranen over mijn wangen. Binnen in de kaart staat een hele lieve tekst en er zit een gift bij. In de tekst zitten zoveel woorden van warmte die mij breken. Ik mag warmte en liefde voelen en dat raakt mij als persoon heel erg. Ik heb enorme moeite met het voelen van die warmte en liefde naar mezelf als persoon. Er is alleen één ding, de kaart kent geen afzender.
Een onbekend persoon met enorm veel liefde en warmte die mij zo enorm raakt. Dankbaar voor dit enorm lieve gebaar vind ik het lastig om het te omarmen. Maar ik ben daarin lerende.
Toch wil ik graag woorden meegeven aan dit prachtige gebaar om deze onbekende engel te bedanken voor het mooie leermoment wat dit gaf in mijn proces.
Lieve Onbekende Engel
Ergens in jouw leven kruiste jouw pad mij.
En liep jij een stukje mee aan mijn zij.
Jij gaf mij liefde en steun waar ik het moeilijk vond om te dragen.
En gaf mij kracht, hoop en steun om te door te zetten in deze donkere dagen.
Jouw gebaar was breekbaar en klein.
Lieve Onbekende engel waar je ook bent, ik ben je dankbaar voor dit krachtige leermoment.
Lijkt het jou tof om ook een gastblog te schrijven? Je kunt mailen naar blog@maarjezieternietsvan.nl of via Instagram een berichtje sturen.
1 Comment
Wat een prachtig gebaar! Dat kan je zó tot steun zijn.