Wij vroegen jou om een gastblog te schrijven. Vandaag kun je de gastblog van Miranda lezen. Zij schreef eerder een gastblog voor de mamaandag voor ons. Je kunt meer blogs van haar gaan lezen binnenkort.
Van iemand die altijd door ging naar iemand die bijna niks meer kan. Hoe kan dat ineens? Niemand snapte het want ik lachte altijd, deed altijd mee en het leek altijd of alles goed ging met mij. En als iemand vroeg hoe het ging dan zei ik altijd “ja het gaat goed hoor”.
Tot het punt dat ik tijdens mijn werk ( ik ben internationaal vrachtwagen chauffeur) dingen begon te vergeten. Dingen zoals; het zegelnummer, de papieren checken, kijken of de deksels van de tankcontainer met gevaarlijke stoffen wel dicht waren. En toch bleef ik maar door gaan en door gaan. Tot het punt kwam dat zelfs het rijden niet goed meer ging. Ik zag complete vrachtwagens over het hoofd. Toen besefte ik me dat er toch echt iets mis was met mij. Dus ging ik naar huis en maakte ik een afspraak bij de huisarts.
Op dat moment kreeg ik het volgende te horen: ‘ Ja mevrouw Hoek u heeft een Burn- Out. Dus ik zou voorlopig maar eens even rustig aan gaan doen.’ Wat een klap was dat.
Vanuit de mensen om me heen kreeg ik de vraag ‘maar hoe kan dit nu? Je lacht altijd en zegt altijd dat het goed met je gaat’. Maar om eerlijk te zijn ging het totaal niet goed met mij. Maar toch zette ik ‘m weer op. Het “ MASKER “ om mijn pijn en verdriet voor de buitenwereld te verschuilen.
Lijkt het jou ook leuk om een gastblog te schrijven voor ons? Mail dan even naar blog@maarjezieternietsvan.nl of stuur ons een berichtje via Instagram.
2 Comments
Dat lijkt me echt heftig, als het eigenlijk onveilig wordt om met je vrachtwagen op pad te zijn. Herkenbaar trouwens, dat mensen het niet aan zien komen. Soms denk ik: is dat niet juist het probleem? Als mensen hadden geweten hoe het ging, was het misschien helemaal niet zo ver gekomen…
I love you❤️❤️