Leven in plaats van overleven

Mijn dagen breng ik veelal tv kijkend in mijn bed door. Daarnaast schrijf ik af een toe een blog, sport ik soms wat en lees een boek. ‘Je moet gaan leven in plaats van overleven Ingenborgh’ zegt mijn psychisch verpleegkundige. En ze heeft gelijk want zo voelt het ook. Het voelt niet alsof ik leef het voelt steeds weer als een dag die ik weer heb overleeft. Dit moet veranderen maar hoe?

Sinds lange tijd heb ik gister eindelijk weer eens een face to face gesprek gehad met Mia mijn psychisch verpleegkundige. Ik heb veel aan deze gesprekken omdat zij met mij gaat kijken hoe ik nu op dit moment mijn leven iets fijner kan maken en hoe ik mijn dagen kan doorkomen. Een tijdje heb ik in verband met het Corona virus alleen telefonisch contact met haar gehad maar gelukkig mocht ik gister op de praktijk langs komen. Normaal kwam zij altijd bij mij thuis maar in verband met Corona is dat helaas nog niet mogelijk. En misschien is dit juist wel goed voor me, even op de fiets die kant op door het parkje ben ik meteen weer even buiten geweest.

Het gesprek met Mia verloopt fijn. We bespreken hoe mijn dagen op dit moment verlopen en welke ‘vaste’ elementen ik hieraan kan toevoegen. Mijn ontbijt bijvoorbeeld , deze sla ik soms over en dan merk ik dat ik erg chaotisch in mijn hoofd ben.  Vanaf nu ga ik dus elke ochtend ontbijten met een kopje thee in bed met de tv aan. Het wordt tijd dat ik ritme in mijn dagen breng en vooral dat ik dit ook ga vast houden. Ik bespreek met haar dat ik graag een cursus wil gaan volgen. Werken gaat op dit moment nog niet en ik merk dat ik graag iets ‘nuttigs’ wil doen. Omdat ik nog steeds erg slechte dagen heb twijfel ik enorm of het een goed idee is. Maar Mia vindt het goed. Het is een goede oefening om te leren mezelf geen druk meer op te leggen. Op de cursus zit geen tijdsdruk dus het is de kunst om dat zelf ook niet te gaan doen. Ik vind het enorm fijn dat ze het een goed idee vind zo kan ik eindelijk weer een beetje aan de gang en mogelijk heb ik er in de toekomst nog wat aan voor een beroepsopleiding. Het lijkt me namelijk geweldig om de opleiding ‘gewicht consulente met specialisatie in eetstoornissen’ te gaan doen. Maar ik besef me dat ik daar nu nog niet stabiel genoeg voor ben dus begin ik gewoon met de cursus ‘gezonde voeding’. Stapje voor stapje komen we er wel.

Het gesprek duurt voort en ze geeft me aan dat ik moet gaan leven in plaats van overleven. Even moet ik nadenken wat ze hier mee bedoelt. Hoe kan ik ‘leven’ als ik depressief ben en weinig tot niks leuks in mijn dagen heb. Maar toch moet ik het gaan proberen geeft ze aan. Ik sta al een hele tijd op de overlevingsstand en daar moet ik uit, alleen zo kan ik dit gaan overwinnen. Er gaan zoveel vragen door mijn hoofd maar de voornaamste is ; Hoe dan? Ik voel op dit moment niet dat ik leef. Ik kom mijn dagen door en daarmee is het ook wel gezegd. Maar toch wil ik graag weer gaan leven. Weer wat meer kunnen genieten van de mooie dingen in het leven. Dus ik ga ervoor ik ga LEVEN!

En hoe of wat ik dit ga doen? Echt ik heb werkelijk waar nog geen idee. Dussss….tips zijn welkom. Maar ik ga mijn best doen ik ga elke dag proberen een klein stapje te zetten om weer te gaan leven. Want het overleven heeft nu al wel lang genoeg geduurd. Tijd om te gaan leven!