Vrienden, kennissen of familie?

In het bedrijfsleven zijn taken en functies vaak heel duidelijk, maar hoe zit dit in je privéleven? Wanneer is iemand een vriendin? Wanneer noem je iemand een kennis? En als iemand in je stamboom voorkomt, is diegene daardoor automatisch ook ‘familie’? De verhoudingen waren altijd duidelijk voor mij. Maar tegenwoordig is dit niet meer. Want wat als zogenoemde kennissen meer voor je klaar staan als de mensen die je vrienden noemt? Of wat als iemand die in je stamboom staat niet langer als familie voelt? Hoe zijn de rollen dan verdeeld en wat kun je dan nog van iedereen verwachten?

Functie- en taakbeschrijvingen zorgen ervoor dat in het bedrijfsleven duidelijk is wie wat doet en wat er van wie wordt verwacht. Maar in het gewone leven hebben we dit niet. Geen functiebeschrijvingen en geen duidelijk antwoord op de vraag wat je van bijvoorbeeld vrienden nu eigenlijk mag verwachten. Ben ik de enige die dit mist? Een beetje duidelijkheid zou wel handig zijn, toch? Momenteel ervaar ik namelijk dat ik zelf totaal niet weet wat ik van mensen kan verwachten en in welke categorie ik mensen moet indelen. Ik wil niemand in hokjes plaatsen hoor, begrijp me niet verkeerd, maar ik vind wel dat bijvoorbeeld vrienden dichterbij horen te staan dan kennissen.

Maar wat is nu het verschil tussen vrienden en kennissen? Mag je van vrienden meer verwachten dan van kennissen? En wanneer verandert een kennis in een vriend? Maar vooral ook, kunnen vrienden ook kennissen worden? Veel vragen in deze blog waar waarschijnlijk geen kant en klaar antwoord op bestaat. Volgens internet betekent een vriendschap dat je er altijd voor elkaar bent en elkaar door dik en dun steunt. Klinkt natuurlijk prachtig en heel fijn! Maar is vriendschap niet voor iedereen anders? Hechten we hier niet allemaal onze eigen waarde aan?

Voor mij is vriendschap leuke dingen met elkaar doen, kunnen lachen om elkaar, maar ook samen kunnen huilen. Elkaar steunen als het goed gaat maar er juist ook voor elkaar zijn als het even niet goed gaat. Vooral dat laatste is voor mij enorm belangrijk geworden de afgelopen jaren. Vaak kom je er juist in slechte tijden achter dat dit in sommige vriendschappen niet zo is. Dat het allemaal leuk is als het goed gaat, maar dat ze er niet zijn als het niet goed met je gaat. En ik snap het hoor, een vriendschap is natuurlijk ook veel leuker als alles koek en ei is en leuk, maar dat is nou eenmaal niet hoe het leven is. Het leven is nou eenmaal soms gewoon niet leuk, niet fijn en gewoon ontzettend rot! Juist dan heb je vrienden nodig die er voor je zijn en die voor je klaar staan.

Mijn waarden van vriendschap zijn misschien hoog waardoor ik de meeste mensen bestempel tot kennis. Waardoor ik het gevoel heb niet veel vrienden te hebben. Maar die ‘stempel’ zegt niets over de waarde van een persoon. Kennissen kunnen er namelijk altijd voor je zijn als je ze nodig hebt, terwijl vrienden dat misschien niet kunnen. Ik noem mensen dan ook niet snel meer vrienden, behalve als ik weet dat ze evenveel tijd en interesse in mij tonen als dat ik dat in hen toon. Vrienden zijn alleen nog de mensen waarmee ik een gelijke verhouding heb waarin we beide allebei even belangrijk zijn. Dat is voor mij vriendschap. Er voor elkaar zijn in goede, maar ook in slechte tijden en elkaar als gelijke behandelen.

Kennissen en/of vrienden kies je zelf maar met familie is dat anders. Ik ben er dan ook van overtuigd dat, ondanks dat je een bloedband met iemand hebt en deze persoon voorkomt in je stamboom, deze persoon niet automatisch ook familie is. Familie kies je niet, maar je hebt wel zelf de keuze wie je tot ‘jouw familie’ toelaat.