We hebben alles wat we willen maar ik mis het geluk.

Het zonnetje schijnt en de lucht is mooi helder. Kijkend uit het raam besef ik mezelf dat we het eigenlijk helemaal niet zo slecht hebben. Een mooi huis in een leuke buurt, een lekkere tuin, spulletjes die we mooi vinden en niet te vergeten 2 wandelen fluffy bundeltjes geluk (onze katten). Maar ondanks dit allemaal voel ik me niet gelukkig. Zoveel om dankbaar voor te zijn maar het lukt me niet, ik voel het niet. Want weet je , je kunt alles hebben maar zolang je het geluk niet in jezelf kunt vinden zul je er niet optimaal van kunnen genieten.

Mooie spullen ik hou er van. Ik koop dan ook ontzettend graag nieuwe dingen voor in huis. Een mooie kaars, een leuk nieuw plantje of nieuwe accessoires. Kleine details kunnen zoveel doen voor je huis. Maar waar ik eerst als ik een rot dag had dit dacht op te lossen door iets leuks te kopen voor in huis of voor mezelf ben ik de afgelopen 2 jaar gaan beseffen dat het zo niet werkt. Spullen maken niet gelukkig. Niet echt in ieder geval. Want als je in je hoofd niet van het leven kan genieten dan zorgen leuke spullen daar ook zeker niet voor. Het is de kunst om het leven zelf mooi te gaan vinden pas dan kun je ook optimaal genieten van de dingen die je hebt.

Ik heb mezelf vaak ingelezen over het ‘ontspullen’ over het gelukkig zijn met minder. En ik geloof ook echt dat dit voor sommige mensen werkt. Rust in je huis betekend vaak ook rust in je hoofd. Maar ik geloof ook dat mooie spullen ook mee kunnen helpen met gelukkig zijn. Waar de ene het heerlijk vindt om zo simpel mogelijk te leven kan de ander enorm genieten van het hebben van mooie spullen. Ik behoor zelf tot de tweede categorie. Ik vindt het bijvoorbeeld fijner om mijn koffie uit een mooie beker te drinken of mijn avond eten te presenteren op een mooi gedekte tafel. En tuurlijk dit maakt mij niet gelukkig. Maar het maakt de kleine dagelijkse dingen wel wat fijner.

Zeker nu ik al weer een tijdje thuis zit wordt ik dagelijks geconfronteerd met wat we hebben. Maar in plaats van dat het me opvrolijkt maakt het me nu verdrietig. Want waarom voel ik het niet? Waarom kan ik niet gelukkig meer worden van een mooi kopje of een leuk bord? De depressie heeft een plekje in mijn hoofd over genomen. Waardoor het me momenteel allemaal weinig uitmaakt. Eten van een plastic bord? Prima. Wat boeit mij het ook. Dat bord veranderd echt niet de smaak van het eten. Ik ken mezelf niet meer hierin. Ik doe steeds weer mijn best om er toch wat leuks van te maken in de hoop dat ik het weer even kan ‘voelen’. Maar helaas het gebeurt zelden dat dat gevoel nog terug komt.

En ik wil echt niet materialistisch overkomen met deze blog want zoals ik al aangaf spullen maken niet gelukkig. Dus ik hoop ook dat dit zo niet op jullie overkomt. Maar ik geloof er wel sterk in dat mooie dingen je een fijner gevoel kunnen geven. Maar wat nou als je inderdaad allemaal mooie spulletjes hebt en je leven eigenlijk best wel mooi is maar je het gewoon niet kunt voelen. Ja dat vindt ik dus enorm lastig. De zwarte wolk in mijn hoofd lijkt alles waarvan ik kon genieten over te hebben genomen. Nu ik dit schrijf zit ik aan onze keukentafel uitkijkend op onze tuin. Deze tuin hebben wij een paar jaar geleden volledig aangepakt en nog steeds ben ik blij met het resultaat. En als ik de tuin inkijk zie ik dat het mooi is maar ondanks dat doet het me weinig. Het trotse gevoel wat ik eerst had als er iemand langs kwam is er niet meer en staat er onkruid ? Nou en. En misschien heel misschien is dit wel goed voor mij. Want hierdoor wordt mijn perfectionisme ook op de proef gesteld. Maar ik hoop op een dag toch weer vol trots te kunnen kijken naar de tuin en de echte schoonheid ervan in te kunnen gaan zien.

Uiteindelijk is een gelukkig gevoel het einddoel. Wanneer het goed gaat wordt geluk zo onderschat. Vaak ga je het pas waarderen als je het een periode slecht hebt gehad. Ik hoop dan ook snel het geluk weer terug te vinden in mijn leven en weer optimaal te kunnen genieten van alles en iedereen om me heen. Spullen maken niet gelukkig maar een rustig hoofd doet dat wel!