Op diverse websites over psychische gezondheid werd er al over gesproken: een actie op 5 oktober omtrent openheid rondom psychische klachten. Het idee is dat we Nederland mentaal gezonder maken door open te zijn. Meer dan honderd organisaties doen mee, maar ook individuen kunnen hun bijdrage leveren. Wij willen daar met ons team ook onze bijdrage aan leveren. Bij Maarjezieternietsvan geven we woorden aan onzichtbaar psychisch en lichamelijk lijden.
Waar ben jij open over?
Shirl: Over ongeveer alles wat zich afspeelt in mijn/ons leven. Van psychische mankementen tot lichamelijke issues en over alle hulp die we daarbij krijgen.
Miranda: Over mijn burn-out die overging in een zware depressie.
Anouk: Vorig jaar heb ik na een zoektocht van 16 jaar de diagnose endometriose gekregen. Door deze ziekte is mijn menstruatie erg pijnlijk en buiten de menstruatie om heb ik ook vaak buikpijn, klachten van mijn blaas, last van vermoeidheid en nog een heleboel meer klachten. Door de endometriose ben ik verminderd vruchtbaar en hopen wij via IVF een kindje te krijgen. Ik schrijf over het traject en alle hobbels en angsten die daarbij komen kijken, maar ook over de overwinningen.
Wanneer besloot jij open te zijn?
Shirl: Ik ben altijd al open geweest over bepaalde dingen maar iets meer dan twee jaar geleden besloot ik écht open te zijn. Ik vind het belangrijk om te vechten tegen de vooroordelen en stigma’s rondom onzichtbaar ziek zijn en de gevolgen daarvan en had het daar veel over met Suus. Zo ontstond deze site.
Miranda: Vanaf januari dit jaar tegenover mijn familie. In maart schreef ik dankzij een vriendin een gastblog op deze site en wilde ik het niet langer verbergen.
Anouk: Nadat ik de diagnose kreeg, merkte ik dat ik emotioneel behoorlijk vastliep. Dat de endometriose ervoor zorgt dat kinderen krijgen niet vanzelfsprekend is, was natuurlijk ook een enorme klap. Ik had het nodig om open te kunnen praten en schrijven over deze twee onderwerpen om het een plekje te geven, maar ook om niet zo’n groot geheim mee te dragen. Hoe meer mensen ik vertelde van ons traject, mijn zoektocht naar de diagnose en mijn klachten door de endometriose, hoe kleiner de “elephant in the room” werd. Het onderwerp werd lichter en daarmee de emotionele pijn ook. Nu de emotionele pijn steeds minder speelt, hoop ik met mijn ervaringen anderen te kunnen helpen en meer bekendheid en kennis te creëren over endometriose.
Welke reacties kreeg jij van mensen om je heen?
Shirl: Heel wisselend. De één haalt er erkenning en steun uit, terwijl de ander vindt dat ik veel te open ben en dat ik teveel deel. Vooral mensen die mij persoonlijk kennen, vinden het wat ongemakkelijk om zoveel te weten. Ik heb me daardoor echter nooit laten tegenhouden en haal kracht uit de mensen die zich door mijn openheid niet meer alleen voelen.
Miranda: Aan de ene kant veel meer begrip maar ik vernam ook dat mensen niet goed wisten hoe ze moesten reageren. Het feit dat ik meer begrip kreeg, deed me heel goed. Mensen snapten nu eindelijk waarom ik thuis van mijn werk was.
Anouk: Ik merk dat mensen veel meer begrip hebben voor onze situatie. Ik krijg geen pijnlijke vragen meer. En als ik mij niet goed voel, begrijpen ze dat veel beter. Ook waren een aantal mensen verbaasd, toen ze hoorden van mijn klachten. Ze hadden het nog nooit aan mij gemerkt.
Wat zou je tegenhouden iets niet te vertellen?
Shirl: Sommige dingen deel ik bewust niet (meer) of ik deel slechts delen ergens van. Dit omdat wij twee kinderen hebben rondlopen en ik wil niet álles over hen delen. Ook over mezelf deel ik nu hele andere dingen dan een jaar geleden, want ik ben mij nu, zo zonder medicatie, veel bewuster van de impact die bepaalde onderwerpen op anderen kunnen hebben. Wat trouwens niet betekent dat ik mij schaam voor dingen die ik destijds wél deelde.
Miranda: Het kan erg heftig aankomen als ik vertel hoe ik me écht voel.
Anouk: Ik was in eerste instantie bang voor vervelende reacties. Of dat ouders het niet meer aandurven mij als gastouder te hebben, want straks ben ik te vaak ziek of toch snel zwanger. Ook is het verrassingseffect bij familie en vrienden nu weg wanneer ik zwanger zou zijn.
Wat wil je een ander meegeven om het bespreekbaar te maken?
Shirl: Deel wat goed voelt voor jou, deel wat jij kwijt wil over jouw situatie (maar denk daarbij wel aan de privacy van mensen die ermee te maken hebben) en houd niet teveel rekening met wat anderen van jouw verhaal zullen vinden. Weet dat élk verhaal ertoe doet en dat je altijd welkom bent in onze mail.
Miranda: Doe het. Het geeft uiteindelijk zo veel meer begrip.
Anouk: Nu anderhalf jaar verder zou ik iedereen aanraden open te zijn over het onderwerp wat zij zouden willen bespreken. Het heeft mij zo veel meer gebracht dan er niet over te praten en het heeft ook andere dames geholpen.
Hoe werkt de challenge?
1. Teken een cirkel op je hand.
2. Maak een foto of video.
3. Plaats deze maandag 5 oktober op sociale media.
4. Gebruik de hashtags #ikbenopen en #maarjezieternietsvan
5. Daag drie anderen uit om mee te doen door hen te ’taggen’.
Kijk je mee op onze Instagram om te zien hoe wij daar invulling aan geven?
https://www.instagram.com/maarjezieternietsvan/
